فلسطینی ها در محاصره دیجیتالی رژیم صهیونیستی
به گزارش لینک بگیر، محاصره دیجیتالی رژیم صهیونیستی مقابل فلسطینی ها، سیستم سرکوب پیچیده و بهم پیوسته است که فراتر از مرزهای فیزیکی، به دنیای آنلاین گسترش یافته است.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا، از محدودیت عمدی زیرساخت های ارتباطات ازراه دور گرفته تا حذف هدفمند صدای فلسطینی ها از رسانه های اجتماعی، محاصره دیجیتالی رژیم صهیونیستی، بازتابی از استراتژی گسترده تر این رژیم برای کنترل و خاموش کردن داستانهای فلسطینی است. این اقدامات وقایع تک و جدا نیستند بلکه قسمتی از اقدام هماهنگ برای تضعیف هویت، بیان و استقلال فلسطین در فضای دیجیتال هستند.
یک نمونه بارز از این سرکوب دیجیتال، کنترل رژیم صهیونیستی بر ارتباطات فلسطینی است. با وجود توافق های بین المللی در نظر گرفته شده برای تقویت استقلال فلسطین، رژیم صهیونیستی به صورت مداوم، توسعه شبکه های ارتباطی فلسطین را محدود کرده است. برای مثال، فلسطینی ها در کرانه باختری، محدود به فناوری نسل سوم هستند، در صورتیکه مردم غزه هنوز به شبکه های نسل دوم قدیمی، متکی هستند. در مقابل، ساکنان اراضی اشغالی که در کرانه باختری زندگی می کنند، به فناوری نسل چهارم و حتی نسل پنجم دسترسی دارند. این نابرابری، علاوه بر این که مانع توانایی فلسطینی ها در برقراری ارتباط مؤثر می شود، دسترسی آنها به اقتصاد دیجیتال جهانی را نیز محدود می کند.
سرکوب دیجیتال بوسیله سانسور
اقدامات اخیر رسانه های اجتماعی بزرگ مانند اینستاگرام، فیسبوک و توییتر، انتقادات قابل توجهی را برای حذف محتوای مستندسازی کننده اعتراضات در شیخ جراح و در مسجد الاقصی برانگیخته است. پست هایی که هشتگ «شیخ جراح را نجات دهید» را داشتند و فیلم های لحظه ای از این مکان ها، حذف شدند و حساب های مرتبط به حالت تعلیق درآمدند. بااینکه اینستاگرام این حذف ها را به یک اشکال فنی نسبت داده است، اما این واقعه، مسئله همیشگی سرکوب داستانهای فلسطینی بوسیله الگوریتم های خودکار و سیاست های نظارت محتوای را برجسته می کند.
«مرکز عرب برای پیشرفت در شبکه اجتماعی» (۷amleh)، حذف محتوا را قسمتی از یک کمپین گسترده تر و نظام مند برای سانسور صدای فلسطینی ها می داند. سیستم های خودکار و عدم شفافیت در شیوه های نظارتی، بطور نامتناسب محتوای عربی را هدف قرار داده و منجر به حذف مکرر و غالبا ناعادلانه می شود.
کنترل زیرساخت و نابرابری دسترسی
کنترل رژیم صهیونیستی بر زیرساخت های ارتباطات ازراه دور فلسطین، سنگ بنای محاصره دیجیتالی آنها است. از سال ۱۹۶۷، با وجود توافق های مختلف با هدف تقویت استقلال فلسطین، رژیم صهیونیستی بطور قابل توجهی مانع توسعه شبکه های ارتباطی فلسطین شده است.
محدودیت های فناوری: فلسطینی ها در کرانه باختری محدود به فناوری نسل سوم هستند، در صورتیکه کسانی که در غزه هستند همچنان به شبکه های نسل دوم منسوخ متکی هستند
کنترل زیرساخت ها: اسرائیل جنبه های اصلی زیرساخت ها، همچون تایید تجهیزات وارداتی و نصب برج های سلولی را کنترل می کند که مانع اتصال بیشتر فلسطین می شود. حتی شهروندان فلسطینی اسرائیل، با نابرابری های قابل توجهی در دسترسی دیجیتال روبرو هستند.
روستاهای بدوی شناخته نشده: خیلی از روستاهای محروم در نقب، فاقد اینترنت و برق هستند.
دستگیری های آنلاین فلسطینی ها تحت قوانین مبهم رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی، استراتژی های مختلفی را برای ساکت کردن فلسطینی ها و مدافعان حقوق بشر آنلاین به کار می برد. از سال ۲۰۱۵، از تعاریف مبهم از تحریک و خشونت برای دستگیری فلسطینی ها به سبب اظهارات آنلاین آنها بهره برده است و با هماهنگی با سازمان های خارجی برای بسط اطلاعات ناصحیح و سازماندهی کمپین های ترول، محتوای فلسطینی بیشتری را سانسور می کند.
پلتفرم های شبکه اجتماعی در این ظلم دیجیتالی، همدست هستند. شرکت هایی مانند فیسبوک، اغلب به درخواست های واحد سایبر رژیم صهیونیستی برای حذف پست های فلسطینی بدون حکم دادگاه عمل می کنند و کاربران جایی برای مراجعه و گرفتن کمک ندارند. به علاوه، نهادهای اسرائیلی با سازمان هایی همکاری می کنند که فعالان فلسطینی را بی اعتبار می کنند و محتوا را بر روی پلت فرم هایی مانند ویکی پدیا دستکاری می کنند.
فناوری های شنود و صادرات
دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی، از سرزمین های فلسطین برای آزمایش فناوری های شنود بهره برده است. دوربین های تشخیص چهره در اورشلیم شرقی و کرانه باختری گسترده هستند و شرکت هایی مانند «اِنی ویژن» برای همکاری خود با ارتش رژیم صهیونیستی، زیر ذره بین رفته اند. با وجود واکنش های عمومی، فناوری های مشابه برای نظارت بر رسانه های اجتماعی و نظارت پیشگیرانه بر جوانان فلسطین تولید شده اند.
این فناوری ها نه فقط کنترل رژیم صهیونیستی را تقویت می کنند بلکه به سودسازی شرکت های فناوری اسرائیلی و بین المللی هم کمک می کنند. این صادرات، فناوری های نظارتی به سایر رژیم های سرکوبگر، تخلفات جهانی حقوق بشر را تشدید می کند.
بر اساس گزارش ترکیه تودی، همگرایی سرکوب دیجیتالی، کنترل زیرساخت ها و شنود، ضرورت استانداردهای بین المللی برای صیانت از حقوق دیجیتال را برجسته می کند. همکاری میان غول های فنی و رژیم های سرکوبگر، نیاز مبرم به معاهداتی را که دولت ها و شرکتها را به تعهدات حقوق بشر ملزم می کند، بارز می کند. ایجاد چنین استانداردهایی برای اطمینان از اینترنت آزاد و عادلانه برای فلسطینی ها و سایر گروههای مظلوم در سرتاسر جهان، لازم است.
منبع: linkbegir.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب