نگاه تلسکوپ هابل به قلب یک خوشه کهکشانی هیولایی
لینک بگیر: تصویر جدیدی از تلسکوپ فضایی هابل از یک خوشه کهکشانی انتشار یافته است که در فاصله ی 9 میلیارد سال نوری از ما در صورت فلکی اژدها(Draco) قرار دارد.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، این کهکشان را مانند یک هیولای دریایی اسطوره های باستانی می توان بوسیله امواج اطرافش مشاهده کرد.
این خوشه ی کهکشانی «eMACS J۱۸۲۳.۱+۷۸۲۲» نام دارد و یکی از پنج گزینه ای است که توسط ستاره شناسان هابل برای انجام رصد انتخاب شده تا بدین وسیله قدرت اثر تاب خوردگی را که نخستین بار توسط نظریه ی نسبیت عام آلبرت اینشتین عنوان شد، مشخص کنند.
نظریه گرانش هندسی اینشتین پیش بینی می کند که همانطور که توپ های بولینگ روی ترامپولین فرورفتگی ایجاد می کنند، اجسام دارای جرم موجب می شوند تا بافت فضا-زمان تاب بردارد. این انحنا موجب ایجاد نیروی گرانش می شود و هرچه جرم یک جسم کیهانی بیشتر باشد، تاب خوردگی فضا بیشتر می شود.
نور در سراسر جهان بصورت خطوط مستقیم حرکت می کند اما هنگامی که با پیچ و تاب ناشی از یک جسم عظیم روبرو می شود، مسیر آن منحنی می شود. هنگامی که جسم تاب خورده میان زمین و یک جرم پس زمینه قرار می گیرد، می تواند نور را به شکلی منحرف کند که موقعیت ظاهری شی پس زمینه تغییر کند.
اما زمانی که جسم میانی یا جسم همگرا بسیار پرجرم است زمان متفاوتی برای رسیدن نور به زمین بسته به نزدیک بودن آن به عدسی کیهانی طبیعی طول می کشد.
این اثر که همگرایی گرانشی نامیده می شود، می تواند اجسام منفرد را در نقاط مختلفی از آسمان نشان دهد. همین طور می تواند موجب شود که اجرام پس زمینه در آسمان بهتر قابل رویت باشند. این اثری قدرتمند است که اخترشناسان از آن برای رصد کهکشان های دوردست و کم نور اولیه استفاده می نمایند.
اعوجاج ناشی از خوشه های عظیمی مانند «eMACS J۱۸۲۳.۱+۷۸۲۲» همین طور می تواند به اخترشناسان کمک نماید تا ماده تاریک مرموز در جهان را مطالعه کنند، ماده تاریکی که حدود ۸۵ درصد جرم جهان را تشکیل می دهد اما نامرئی است برای اینکه با تابش الکترومغناطیسی برهم کنش نمی کند.
از آنجائیکه ماده تاریک بصورت گرانشی برهمکنش دارد، همگرایی نوری که ازطریق یک کهکشان یا خوشه کهکشانی ایجاد می شود به پژوهشگران کمک می نماید تا توزیع ماده تاریک را ترسیم کنند.
کهکشان «eMACS J۱۸۲۳.۱+۷۸۲۲» که از مجموعه ای از کهکشان های بیضوی تشکیل شده است، به عنوان یک عدسی گرانشی عمل می کند. این خوشه، ظاهر کهکشان های اطراف خودرا تغییر می دهد و آنها را شکل کشیده تر می کند و تعدادی از آنها را به کمان و برخی را به رگه های روشن تبدیل می کند.
این تصویر خاص با بهره گیری از دوربین پیشرفته هابل برای نقشه برداری و دوربین میدان وسیع ۳ آن به وجود آمده است که هر دوی آنها توانایی مشاهده کهکشان ها و ستارگان در طول موج های خاص نور را دارند. بگفته پژوهشگران، مشاهده اجسام در طول موج های مختلف به این روش، تصویر کامل تری از ساختار کهکشان ها ارائه می دهد.
چنین مشاهداتی می تواند ترکیب و رفتار جسمی را که تنها در نور مرئی قابل دیدن نیست، آشکار کند. همگرایی گرانشی امکان رصد تعدادی از کهکشان های اولیه جهان را فراهم می آورد. بدین سبب تلسکوپ های قدرتمندی مانند هابل و تلسکوپ فضایی جیمز وب می توانند وضعیتی را که اندکی بعد از مه بانگ و تولد کیهان وجود داشته است، کاوش کنند.
منبع: linkbegir.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب