بزرگترین شبیه سازی کامپیوتری که نحوه تکامل جهان را به نمایش می گذارد
یک گروه بین المللی از دانشمندان موفق شده اند تا با کمک یک ابررایانه، بزرگترین و دقیق ترین شبیه سازی را در مورد نحوه تکامل جهان عرضه کنند.
به گزارش لینک بگیر به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، بزرگترین و دقیق ترین شبیه سازی کامپیوتری جهان که تکامل کیهان را از زمان انفجار بزرگ نشان می دهد، بوسیله ی یک گروه بین المللی از دانشمندان ابداع شده است.
این شبیه سازی سه بعدی که در "دانشگاه دورام" (Durham University) انگلستان ابداع شده است، محل قرار گرفتن و خصوصیت های کهکشان های "گروه محلی" (local group) را به درستی نشان داده است.
این شبیه سازی با استفاده از یک ابر رایانه طراحی شده است تا رویدادهای جهان بعد از انفجار بزرگ را منعکس کند.
"کارلوس فرنک" (Carlos Frenk)، استاد دانشگاه دورام و پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: این شبیه سازی، به ستاره شناسان کمک خواهد نمود تا به همان راحتی که می توانند به اکتشاف در سیاره زمین بپردازند، همسایگان کیهانی ما را هم بررسی نمایند.
به قول این گروه پژوهشی، این شبیه سازی به قدری با مدل استاندارد جهانی مطابقت دارد که می تواند اطلاعاتی را به شواهد در خصوص وجود "ماده تاریک سرد" (CDM) اضافه کند.
این پروژه معروف به "SIBELIUS-DARK"، تا فاصله ۶۰۰ میلیون سال نوری از زمین را پوشش می دهد و بیشتر از ۱۳۰ میلیارد ذره را شامل می شود که یک پتابایت داده را تولید می کند. این مقدار، معادل ۵۰۰ میلیارد صفحه متن چاپ شده استاندارد است.
ماده تاریک سرد، نوعی ماده تاریک فرضی است و تصور می شود مانند یک چسب گرانشی نامرئی باشد که کهکشان ها را بدون بازتاب یا جذب نور در کنار یکدیگر نگه می دارد.
فرنک افزود: این حقیقت که ما توانسته ایم ساختارهای آشنا را بازآفرینی نماییم، پشتیبانی قابل توجهی از مدل استاندارد ماده تاریک سرد را عرضه می کند. این به ما نشان داده است که در راه درستی برای درک تکامل کل جهان، از انفجار بزرگ تا به امروز هستیم.
این عرضه مجازی، مبتنی بر روش های آماری پیشرفته است و با هر چه که در مورد جهان می دانیم، در یک ابر رایانه تغذیه می شود.
این شبیه سازی نشان داده است که "ابرخوشه سنبله" (Virgo Supercluster)، غیرمعمول است چونکه مقدار کمتری از میانگین جمعیت ستارگان را در بر دارد. دانشمندان توضیح دادند که این مورد به این علت است که در ابرخوشه سنبله، ماده تاریک کمتری نسبت به سایر نواحی فضا وجود دارد.
دکتر "استوارت مک آلپاین" (Stuart McAlpine)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: شبیه سازی جهان، ما را به درک ماهیت کیهان نزدیک تر می کند. این شبیه سازی ها نشان می دهند که نظریه پیشرو کنونی کیهان شناسی یعنی مدل ماده تاریک سرد می تواند تمام کهکشان هایی را که در زیستگاه محلی خود می بینیم، بازآفرینی کند. این یک معیار ضروری برای شبیه سازی هایی از این دست است. این پروژه، پل مهمی را بین دهه ها نظریه و مشاهدات نجومی بوجود می آورد.
مدل ماده تاریک سرد، طی دو دهه گذشته توسعه یافته است و مجموعه ای از پدیده ها مانند خصوصیت های گرمای به جا مانده از انفجار بزرگ تا تعداد و نحوه توزیع کهکشان ها را توضیح می دهد.
الگوریتم های پیشرفته، خوشه هایی مانند "دوشیزه" (Virgo)، "کما" (Coma)، "برساووش" (Perseus) و "دیوار بزرگ" (Great Wall) را به همراه یک منطقه خالی معروف به "Local Void" بازآفرینی کردند.
در مرکز این شبیه سازی، همتایان مجازی راه شیری و همسایه بزرگ ما یعنی "آندرومدا" (Andromeda) قرار دارند که روزی با کهکشان خودمان ادغام خواهند شد.
دکتر "متیو شالر" (Matthieu Schaller)، پژوهشگر "دانشگاه لیدن" (Leiden University) هلند و از اعضای این گروه پژوهشی اظهار داشت: این پروژه واقعا پیشگام است و نقطه عطفی در تلاش ما برای به چالش کشیدن مدل کنونی تکامل جهان به حساب می آید.
وی ادامه داد: این شبیه سازی ها نشان می دهند که مدل استاندارد ماده تاریک سرد می تواند همه کهکشان هایی را که در همسایگی خود می بینیم، بازآفرینی کند. این کار، یک آزمون بسیار مهم برای قبولی مدل استاندارد ماده تاریک سرد به حساب می آید.
این پژوهش، در مجله "Monthly Notices of the Royal Astronomical Society" به چاپ رسید.
منبع: لینك بگیر
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب